Zdaje się, że dzisiejszy wyjazd był jedną z ostatnich, o ile nie ostatnią rowerową aktywnością kalendarzowego lata. Prognoza pogody na najbliższe dni nie wygląda dobrze, a te ostatnie są już tak krótkie, że zaliczenie przed zmierzchem popołudniowej setki jest już niemożliwe. No chyba, że pracowałbym zdalnie, nie marnując czasu na powrót z pracy do domu, a potem natychmiast wskakiwałbym na rower, darując sobie przy okazji jazdę po wzgórzach i ograniczając się jedynie do beznamiętnego pedałowania po płaskim. Problem w tym, że nie lubię monotonii i zbytniej łatwizny, co najlepiej pokazuje dzisiejsza trasa. Jej początkiem był łatwy dojazd od Wieliczki, ale potem czekała mnie mała wspinaczka do Sierczy. Mimo przeciwnego wiatru, udało mi się poprawić osobisty rekord na tym segmencie. Potem pojechałem do Rożnowej i dalej, aż do Koźmic Małych. Tam skręciłem na zachód i jadąc cały czas pod wiatr, minąłem Gorzków, Świątniki Górne, Mogilany i dotarłem do Radziszowa. Dopiero tam zaczęła się łatwa część trasy. Przejechałem przez Skawinę, przemknąłem przez Tyniec, a po dotarciu do Krakowa postanowiłem, że na zakończenie zmierzę się jeszcze z brukowanym podjazdem na ulicy Parkowej oraz Bonarką i ulicą Łużycką.

Nadchodzi czas jesieni. Już wkrótce mój Cube Agree zostanie „zahibernowany” w długim oczekiwaniu na kolejną wiosnę. Zimowy Ridley X-Bow jest już przygotowany. Jemu niestraszne będą dżdżyste dni, a nawet późniejszy śnieg i mróz. A może się mylę? Może pogoda „zwariuje” raz jeszcze i zafunduje nam ciepłe i słoneczne dni? Prawdę mówiąc, liczę na to, bo już wkrótce zaliczę tysięczny wyjazd i chciałbym, aby miał piękną oprawę.