Nadszedł czas, aby wypróbować nowe koła w moich ulubionych warunkach geograficznych, czyli na licznych podkrakowskich pagórkach. Nie zamierzałem ich oszczędzać, bo przecież nie są do oszczędzania, ale mają dawać radość z jazdy w każdych warunkach. Nawiasem mówiąc, warunki do jazdy były – delikatnie mówiąc – średnie, bo tak już mam, że gdy temperatura przekracza 28°C, część mojej energii ulatuje gdzieś daleko, a tak ciepło było właśnie dzisiaj. Jednak nie narzekałem, bo 28° to lepiej niż np. 35°, a więc zamiast narzekać, napełniłem bidony wodą mineralną, dodatkową butelkę włożyłem do kieszonki i ruszyłem przed siebie.

Zauważyłem ciekawą rzecz. O wiele lepiej jedzie się, gdy jest dokładny plan, gdy nie trzeba kierować się „nosem” i na „czuja” wybierać dróg. Licznik pokazuje, jak daleko jest do końca, więc nie trzeba kalkulować i wymyślać. Wbrew pozorom wcale to nie jest mało romantyczne, bo wodze fantazji można sobie puścić wcześniej, swobodnie projektując trasę na elektronicznej mapie. Jechałem więc jak po sznurku, ciesząc się kolejnym rowerowym popołudniem, podziwiając żywe kolory lata, które nieuchronnie zbliża się do końca. Całkowicie ukontentowany byłem też z nowego nabytku, czyli ze wspomnianych kół, które tocząc się gładko i cicho, pewnie prowadziły mnie do celu. Udało mi się nawet zaliczyć mój ulubiony zjazd w Radziszowie, gdzie kolejny raz niewiele brakowało do pobicia osobistego rekordu prędkości, ale znów zwyciężył strach, a może rozsądek, który nakazał palcom zacisnąć się na „klamkach”. A tak niewiele brakowało… Już pod koniec przejażdżki miałem okazję zaliczyć podjazd na ulicy Parkowej na krakowskim Podgórzu. To brukowany odcinek, na którym zazwyczaj trzeba było pilnować, aby plomby pozostały na swoich miejscach. Tym razem było inaczej, co świadczy o tym, że karbonowe obręcze naprawdę świetnie tłumią drgania. I myślę, że póki co, mogę zakończyć opisywanie moich pierwszych doświadczeń z nowymi kołami i wrócić do rowerowego porządku dziennego.

Dzień jest wyraźnie krótszy. Czas płynie. Trwa nieustająca podróż Ziemi wokół Słońca. Minionych chwil nic nie przywróci do istnienia. Widząc młodych ludzi, którzy przemierzają wstęgi dróg na swoich rowerach, nieraz zadaję sobie pytanie: dlaczego tak późno odkryłem świat kolarstwa? Lecz zaraz później słyszę głos: „mogłeś odkryć go jeszcze później, lub mogłeś nie odkryć go wcale”. Fakt. Nie ma sensu patrzeć wstecz, bo nie zmienię tego, co już się stało, ale wciąż mam wpływ na to, co będzie.