Czy to zasługa trzech dni odpoczynku? Albo kwestia idealnej pogody? A może jedno i drugie? Nie wiem, ale faktem jest, że dzisiaj jechało mi się wyjątkowo lekko. Niestraszne były podjazdy, niestraszny przeciwny wiatr. Po prostu czułem moc i niewzruszenie parłem do przodu. Nie zafundowałem sobie ani chwili odpoczynku, nie licząc oczywiście momentów, gdy zatrzymywała mnie sygnalizacja świetlna, bądź musiałem ustąpić pierwszeństwa przejazdu. Jechałem i jechałem i miałem wrażenie, że mogę tak robić w nieskończoność.

A wszystko zaczęło się od podstawowego dylematu: dokąd jechać? Ponieważ nie doszedłem do porozumienia z samym sobą, znów miał zdecydować przypadek. Ów przypadek najpierw banalnie zaprowadził mnie do Tyńca. Stamtąd wróciłem do Krakowa, przejechałem przez Dębniki i na Rondzie Grunwaldzkim skręciłem w stronę Mostu Dębnickiego. Potem znów skierowałem się na zachód, przejechałem ulicą Królowej Jadwigi, a gdy na dużej tarczy spokojnie zaliczyłem cały podjazd na ulicach Staropolskiej i Jodłowej, zrozumiałem, że dzisiaj moc jest ze mną. Ulicą Księcia Józefa pojechałem do Kryspinowa, skręciłem w stronę Balic, ale już po chwili wpadłem na pomysł, aby zapuścić się jeszcze dalej w kierunku zachodnim. W ten sposób narodził się ostateczny pomysł na dzisiejszą przejażdżkę. Zaliczyłem Cholerzyn, a od Mnikowa przez Czułów do Sanki jechałem cały czas pod górę. Tam osiągnąłem najwyższy punkt trasy i zadowolony z sobie zjechałem do Tenczynka, za którym skręciłem na wschód. W Krzeszowicach wjechałem na ruchliwą drogę 79. Jazda po niej w piątkowe popołudnie na progu długiego weekendu była szczególnie trudna. Mogłem zapomnieć o odprężeniu i wyluzowaniu, całkowicie skupiając się na analizie tysięcy sygnałów docierających do moich zmysłów. To męczące, ale dzisiaj byłem przecież w formie, więc relatywnie szybko dotarłem do Zabierzowa, gdzie uciekłem z zatłoczonej drogi i pojechałem w stronę Rząski. Tak na marginesie muszę wspomnieć, że za Krzeszowicami wyprzedził mnie Jaguar XK 06-09. To raczej dość szybkie auto, ale latać nie potrafi. W Zabierzowie, czyli ładnych kilka kilometrów dalej, to ja go wyprzedzałem, gdy toczył się z prędkością kulawego żółwia w szeregu innych samochodów. Ot, taka scenka rodzajowa…

Na koniec pozostał mi już tylko przejazd przez całe miasto. Zbliżał się wieczór, niebo było zachmurzone, a temperatura raczej wczesno jesienna, aniżeli letnia. Tak, to były idealne warunki do jazdy.