„Zaleca się ograniczenie aktywności fizycznej na otwartej przestrzeni, a zwłaszcza biegania oraz jazdy na rowerze”.

To nie jest ponury, listopadowy żart, ale smutna krakowska rzeczywistość. Za ponad tysiącem lat historii, za fasadą odrestaurowanych zabytków, za milionami turystów, kryje się „trup w szafie” w postaci fatalnego powietrza. Nawiasem mówiąc, prawdziwy trup w prawdziwej szafie byłby mniej kłopotliwy, bo w końcu rozłożyłby się do reszty i po kłopocie. A tymczasem smog wraca z regularnością szwajcarskiego chronometru i w przeciwieństwie do wawelskiego smoka, nie zadowoli się byle dziewicą. Urzędnicy oczywiście wiedzieli, i to już cztery dni temu, że jest źle, a będzie jeszcze gorzej, ale nic nie powiedzieli, bo pewnie obawiali się, że ktoś może wpaść na szaleńczy pomysł ograniczeniu ruchu samochodowego, a wtedy oni musieliby przyjechać do Ratusza autobusem, tramwajem, a może nawet – strach pomyśleć – na rowerze. Brrr… Okropność… Na rowerze?!

Ja oczywiście, jako Polak z krwi i kości, czyli wszystkowiedzący i nie słuchający zaleceń i ostrzeżeń, nie wytrzymałem, nie poczekałem na „wiatr, co rozgoni ciemne, skłębione zasłony” i wybrałem się na przejażdżkę, solennie sobie obiecując, że owszem, będę oddychał, ale nie będę się zaciągał. Aby uniknąć nadmiernej wentylacji, wybrałem idealnie płaską trasę, którą pokonywałem z dostojną prędkością, odpowiadającą powadze chwili. Nie było to zresztą trudne, bo koalicja mgły i smogu, czyli z angielska „Fog and Smog”, niepodzielnie rządziła, będąc miejscami tak gęstą i nieprzejrzystą, że tylko jakiś desperat niesiony podmuchem „boskiego wiatru”, byłby w stanie szybko się poruszać. Przedefilowałem więc przez Rybitwy, pokonując wcześniej tor przeszkód pomiędzy samochodami, kierowcy których, jak było widać, słychać, a przede wszystkim czuć, apel prezydenta miasta, aby zostawić samochody w domu, mieli tam, gdzie ja miałem cienką warstwę kremu zapobiegającego odparzeniom. Następnie pojechałem wzdłuż Wisły do ulicy Mirowskiej, a potem przejechałem na drugi brzeg i wróciłem do miasta i do domu.

A tak na marginesie. Po drodze wpadłem na genialny sposób rozwiązania problemu smogu w Krakowie. Wystarczy zatrudnić kilku specjalistów z Volkswagena, a wskaźniki zanieczyszczeń od razu się poprawią!



(…) i odmiennym jakby rytmem u nas ludziom bije serce, choć dla serca nieszczególne tu powietrze (…)