Kierowcy samochodów dobrze znają prostą zasadę, będącą odpowiednikiem praw Murphy’ego, przeniesionych w świat motoryzacji – gdy umyjesz auto, to z pewnością spadnie deszcz. Niejeden raz udało mi się potwierdzić brutalną słuszność owego twierdzenia w odniesieniu do rowerów. A ponieważ wczoraj dokładnie wypucowałem mój sprzęt, byłem pewien, że dzisiaj suchym kołem do domu nie wrócę.

Z racji pracy zdalnej, mogłem świadomie i dobrowolnie zdecydować się na dłuższą przejażdżkę, niż mam to zwyczaj czynić w jesienny dzień powszedni. Pojechałem więc w kierunku Bochni, bo chociaż wschodnie trasy przemierzam dosyć często, to do tego małopolskiego miasta rzadko zaglądam. Świeciło słońce, a niebo było błękitne, co zdawało się zadawać kłam temu, co napisałem powyżej. Było też niestety zimno i na dodatek wiał silny, północno-wschodni wiatr, który dodatkowo potęgował uczucie chłodu. Jak dobrze, że pod kask założyłem czapeczkę, która doskonale chroniła moje uszy. Nie marzłem więc, a jedyne, co mnie lekko frustrowało, to konieczność wkładania dużej siły w pedałowanie, przy jednoczesnym, skromnym wpływie tegoż działania na prędkość jazdy.

W Bochni skończyły się problemy z wiatrem, bo zmieniłem kierunek jazdy. Jadąc na południe zauważyłem jednak, że błękitne wcześniej niebo, zaczyna zasnuwać się gęstymi chmurami, co sugerowało, że mogłem mieć rację, spodziewając się deszczu. Nie myślałem jednak o tym, ciesząc się jazdą, która z wiatrem stała się o wiele przyjemniejsza. Przejechałem przez centrum miasta, mijając dziesiątki plakatów wyborczych, które w zdecydowanej większości dotyczyły kandydatów partii, która po dojściu do władzy, zabroni zapewne jazdy na rowerze, bo jak by nie spojrzeć, wprawianie roweru w ruch wymaga bycia w zażyłej relacji z dwoma pedałami.

Z Bochni skierowałem się do Łapczycy. Poruszałem się oczywiście po Górnym Gościńcu. Dlaczego „oczywiście”? Ano dlatego, że już kiedyś wspomniałem, iż urokliwa to trasa i warto pojechać właśnie tamtędy. Niestety chmury, które całkowicie zasłoniły horyzont, odbierając nadzieję na piękny zachód słońca, popsuły dzisiaj walory widokowe. W Chełmie dotarłem do głównej drogi i skręciłem w stronę Krakowa. Wkrótce dopadł mnie zmierzch, więc włączyłem oświetlenie, a okulary przeciwsłoneczne, które z braku słońca, i tak nie na wiele się zdały, powędrowały na drugą stronę głowy. Początkowo zamierzałem cały czas jechać drogą 94, ale w Brzeziu zmieniłem zdanie, skręciłem na północ, wybierając powrót do domu przez Staniątki i Węgrzce Wielkie.

Deszcz nie spadł. Murphy zawiódł. I bardzo dobrze…