Korzystając ze wspaniałej pogody, „uciekłem” dzisiaj w moje ulubione pagórkowato-górzyste klimaty. Przejażdżkę rozpocząłem od dojazdu do mostu na Rabie, na drodze numer 94 w okolicach Łapczycy. Oczywiście nie jechałem główną drogą, ale różnymi, mało uczęszczanymi, bocznymi szlakami. Później skręciłem na południe i mając przed sobą widok gór, a wokół siebie bujną zieleń, podążałem w stronę wsi Ubrzeź. To dość łatwy fragment trasy, bo droga miast piąć się na liczne wzgórza, wiła się malowniczo pomiędzy nimi, nie dając przyzwolenia monotonii i rutynie. W Ubrzeziu dotarłem do drogi 966, skręciłem na zachód i po chwili byłem już w Łapanowie. Tam skręciłem w stronę Raciechowic, rozpoczynając w ten sposób pokonywanie najciekawszego fragmentu trasy. Droga zaczęła piąć się w górę, a na idealnie gładkim asfalcie pojawiły się dopingujące hasła. Zorientowałem się, że zupełnie nieświadomie wybrałem szlak, który częściowo pokrywa się z trasą jednego z etapów tegorocznego Małopolskiego Wyścigu Górskiego. Alpe d’Huez to może nie był, ale świadomość, że poruszam się tam, gdzie niedawno ścigali się profesjonaliści, wyzwoliła we mnie dodatkową dawkę adrenaliny. Dojechałem do wsi Mierzeń, gdzie zaliczyłem szybki zjazd w stronę Stadnik. Skręciłem w stronę Dobczyc i mogłem nieco odpocząć na płaskim odcinku, przygotowując się do pokonania kolejnych wzniesień. A te czekały na mnie na północ od Dobczyc, na drodze 964, którą dojechałem do Koźmic Małych. Tam kolejny raz pojechałem na zachód, aby przez Gorzków dotrzeć do Świątnik Górnych. Moja popołudniowo-wieczorna przygoda powoli dobiegała końca. Jeszcze tylko kilkanaście kilometrów, kilka większych i kilka mniejszych pagórków, widok słońca chylącego się ku zachodowi, lekkie powiewy ciepłego wiatru i byłem w domu.



Rzut oka na południe