Uwierzyłem prognozie pogody, która zapowiadała na popołudnie przelotne, zanikające opady deszczu. Uwierzyłem, ale w myśl sentencji „chcesz mieć pokój, szykuj się do wojny”, na wszelki wypadek dobrze przygotowałem rower do jazdy, czyli ponowne wyczyściłem i nasmarowałem łańcuch. Ponownie? Dlaczego? Otóż jakiś czas temu otrzymałem do testów darmową próbkę oleju do łańcucha „Juice Lubes” na warunki mokre. Po ostatnim umyciu roweru postanowiłem go wykorzystać. Niestety w trakcie poprzedniej przejażdżki już po dwudziestu kilometrach jazdy w niewielkim deszczu, łańcuch zaczął grać symfonię na piski i zgrzyty, która z każdą chwilą stawała się głośniejsza, niczym Bolero Ravela. Kocham muzykę, ale akurat nie tę pisaną na łańcuch i zębatki. Smar się nie sprawdził, a ja zostałem zmuszony do przeproszenia się ze starym, dobrym Rohloff’em.

Wyruszyłem więc z lekkim opóźnieniem, które nie pozwoliło zbyt długo cieszyć się dniem. Zresztą, nie było z czego się cieszyć, bo chmury sprawiły, że dbając o własne bezpieczeństwo, włączyłem oświetlenie na dwadzieścia minut przed zachodem słońca, którego i tak nie było widać. Pojechałem w stronę Niepołomic, ale nieco okrężną drogą, aby nie powielać w nieskończoność tych samych, utartych szlaków. Początkowo nie padało, a pojawiające się mgły i opary sprawiły, że krajobraz przypominał scenerię wciągniętą żywcem z Psa Baskervillów lub Hogwart otoczony przez Dementorów. Lubię takie klimaty, więc w tej całej niesamowitości dobrze mi się jechało, a nawet bardzo dobrze. Gdy już zawróciłem w stronę Krakowa, co jednocześnie skierowało mnie pod wiatr, zaczął padać drobny deszczyk. Ot coś niewiele większego od mżawki. Sytuacja taka utrzymywała się do granic Grodu Kraka, który okazał się wyjątkowo niegościnny dla swojego mieszkańca, bo przywitał go wilgocią w bardziej zaawansowanej niźli mżawka, formie. Efekt potęgowany był przez przeciwny wiatr, więc sądziłem, że gdy już zawrócę, sytuacja znacząco się poprawi. Otóż się nie poprawiła, bo gdy już skierowałem się w przeciwną stronę, to deszcz stwierdził, że teraz sobie mocnej popada. A ponieważ z wiatrem jechałem szybciej, więc nic się nie zmieniło. Solidnie zmoczony dotarłem do domu, ale jeśli ktoś myśli, że miałem dość, to jest w błędzie. Już nieraz mówiłem, że „im gorzej, tym lepiej”. Było super!