To najkrótsza przejażdżka w tym roku i jedna z najkrótszych w ogóle. Nic się nie dzieje bez przyczyny, więc dzisiejszy skromny dystans ma oczywiście swój powód. Banalny. Złapałem gumę… Zapyta ktoś, czy nie mogłem naprawić koła? Oczywiście, że mogłem, a nawet naprawiłem, ale całą operację wykonywałem gołymi rękami, które tak mi podczas pracy przemarzły, że wolałem wrócić do domu. Mimo pecha zebrałem dzisiaj kilka nowych doświadczeń.

Po pierwsze, byłem niezmiernie zaskoczony, gdy jedna z rowerzystek, widząc, że mam kłopot, zatrzymała się i upewniła, czy mam wszystko, co jest potrzebne do naprawy koła. To naprawdę miły gest, który przywraca wiarę w ludzi i poddaje w wątpliwość sądy, że współczesny świat schodzi na psy.

Po drugie, sama przyczyna kapcia była równie zaskakująca, co śmieszna. Dętka została przebita przez opaskę… antyprzebiciową! To ja, pomny niezliczonych dętkowych przygód, inwestuję w zabezpieczenie, które miało zapewnić mi święty spokój i sprawić, że naprawy koła w deszczu, błocie, śniegu i mrozie odejdą w zapomnienie, a tu taka niespodzianka. Chyba nie tędy droga.

Po trzecie, ultra miniaturowa pompka PRO CNC Telescopic Mini doskonale się sprawdziła. Mała i lekka, bez problemu mieszcząca się w torebce podsiodłowej, a na dodatek ergonomiczna. Ma jednak jedną wadę. Napompowanie koła 2,1’’ do rozsądnego ciśnienia trwa całe wieki. Nie liczyłem ruchów tłoczkiem, ale z pewnością było ich kilkaset. Opona nadal nie była zbyt twarda, ale spokojnie mogłem jechać dalej. Pojechałem więc… na stację benzynową w poszukiwaniu kompresora, aby sprawdzić jeszcze jeden gadżet, o którym piszę poniżej.

Po czwarte, po raz pierwszy miałem okazję przetestować drobiazg kosztujący kilka złotych, który pozwala pompować dętki z zaworem Presta za pomocą pompki lub kompresora wyposażonych w końcówki zgodne z zaworami Schrader, czyli samochodowymi. To malutka tuleja, którą nakręca się na zawór Presta. Wkręciłem więc ów gadżecik, ustawiłem żądane ciśnienie na 3 bary, podłączyłem kompresor i voila. Koło pięknie się napompowało. Małe, a cieszy!

Zebrawszy powyższe doświadczenia, spokojnie wróciłem do domu, gdzie tym razem nie zaaplikowałem sobie zwiększonej dawki cukru w postaci szklanki Pepsi-Coli, ale musiałem solidnie wyszorować ręce, by w bezpieczny dla komputera sposób, skreślić te kilka słów.