Pomny wczorajszych doświadczeń, dzisiaj zaopatrzyłem się w większy zapas wody. Nie planowałem także zbyt długiej przejażdżki, bo dzień był wyjątkowo upalny, a zamierzałem wyruszyć w samo południe.

Pojechałem najpierw w stronę Skawiny. Poruszałem się dosyć wolno, aby rozgrzać się i złapać właściwy rytm. Zauważyłem, że wcale nie jest tak źle, jak mi się wydawało. Pomimo gorąca dało się spokojnie oddychać, a wiatr skutecznie chłodził rozgrzane ciało. Już po kilku kilometrach pomyślałem, że jest szansa, aby krótka przejażdżka zamieniła się w nieco dłuższą. Gdy dojechałem do Skawiny, tradycyjnie skierowałem się w stronę Tyńca. To oznaczało zmianę kierunku i konieczność jazdy pod wiatr. Z Tyńca wróciłem do Krakowa, przejechałem przez Most Zwierzyniecki i pojechałem w stronę Kryspinowa, a później do Liszek. Tam kolejny raz skręciłem i pojechałem do Morawicy. Ponieważ organizm nie protestował, przejechałem przez Balice, Zabierzów, Rząskę, zanim pojawiłem się w Krakowie na Rondzie Ofiar Katynia. Zacząłem odczuwać pierwsze oznaki zmęczenia, ale nie zamierzałem skracać sobie dobrej zabawy. Przejechałem przez centrum miasta, dojechałem do Ronda Polsadu, a ulica Dobrego Pasterza zaprowadziła mnie do Nowej Huty. Powrót przez Mogiłę i Most Wandy nie był już zakłócany przez przeciwny wiatr. Skręciłem z ulicy Półłanki w stronę Brzegów, przejechałem przez Kokotów i dopiero stamtąd wróciłem do domu.

Tym razem wody mi nie zabrakło. Energii też nie, chociaż mogłoby być zdecydowanie lepiej. Wieczorem usłyszałem w TV, że w upalne dni powinno unikać się dużego wysiłku fizycznego, zwłaszcza w godzinach południowych. No cóż. Za późno…