Tu i tam słychać narzekania, że już czerwiec, że już lato, a upałów ni widu, ni słychu. Egoistycznie powiem, że nie przeszkadza mi ten stan rzeczy. Pogoda jest przecież idealna na rower. Słońce świeci, wieje lekki wiatr, a umiarkowana temperatura sprawia, że zmęczenie przychodzi znacznie później.

Dzisiaj zaglądnąłem do miejsc, których nie odwiedzałem jeszcze na szosówce. Po obowiązkowej rozgrzewce w Kosocicach, pojechałem do Świątnik Górnych. Bardzo często cytowane przez mnie hasło „Polska w budowie” jest nadal aktualne. Za Wrząsowicami zamiast radować się zjazdem, musiałem wolno i ostrożnie pokonać spory odcinek drogi, przygotowanej do położenia nowego asfaltu. Zaliczyłem ów „przełaj” i wkrótce pojawiłem się na rondzie w Świątnikach Górnych. Skręciłem na zachód i po kilku kilometrach dotarłem do dawno nieodwiedzanych Mogilan. Tam także robota wre i droga jest rozkopana. Z Mogilan pojechałem do Bukowa. Jest tam mój ulubiony zjazd, na którym spokojnie mógłbym pobić rekord prędkości maksymalnej, ale rozsądek, a może strach, kolejny raz wziął górę. Problem w tym, że droga jest wąska i ma kilka zakrętów, za którymi nie widać, co się dzieje. Nawet samochody nie przekraczają tutaj czterdziestki, a gość na rowerze jadący ponad 70 km/h jest prawdopodobnie ostatnim, czego spodziewa się wyjeżdżający z posesji mieszkaniec. I vice versa. Wyjeżdżający z posesji samochód może być ostatnią rzeczą, którą ujrzy rowerzysta. Do Radziszowa zjechałem więc z rozsądną prędkością. Stamtąd pojechałem do Skawiny, a potem do Tyńca. Wróciwszy do Krakowa skierowałem się w stronę Nowej Huty. Przejeżdżając przez Most Wandy stwierdziłem, że jedzie się tak fajnie, iż żal zbyt szybko wracać do domu. Pojechałem więc do Niepołomic i dopiero stamtąd wróciłem do domu.