Mamy już połowę miesiąca, a pod rowerowym względem czerwiec nie wygląda specjalnie okazale. Pogoda nie zawsze dopisywała, a za to innych obowiązków było w bród. Począwszy od tak banalnych jak „kochanie, czy mógłbyś posprzątać łazienkę”, a skończywszy na napiętych niczym szprychy w dobrze zaplecionym kole, terminach w pracy. Dzisiaj jednak miałem luz, więc ochoczo skorzystałem z okazji i wyskoczyłem na przejażdżkę.

Początkowo jeździłem po mieście, co w kontekście popołudniowego szczytu komunikacyjnego nie było dobrym pomysłem. Co chwilę musiałem się zatrzymywać, ostrożnie wyprzedzać lub omijać dziesiątki samochodów. To wszystko trochę mnie zmęczyło, więc czym prędzej uciekłem na peryferie, aby we względnej ciszy i spokoju delektować się jazdą.

Kraków miastem rowerów? Bzdura! Urzędnicy chwalą się liczbą kilometrów nowych ścieżek rowerowych, a ja się pytam, gdzie one są? Istotą rzeczy jest tak je budować, aby mieszkańcy odległych dzielnic mogli szybko i bezpiecznie dojechać do centrum miasta. Ktoś, kto na co dzień nie używa roweru, nigdy nie zrozumie tej prostej zasady. Wątpię, aby którykolwiek z radnych, którzy tak łatwo wyrzucili moje pieniądze na kretyńską ideę organizacji igrzysk olimpijskich w mieście, w którym nie ma choćby lodowiska z prawdziwego zdarzenia, dojeżdżał do magistratu na rowerze, na przykład od strony Wieliczki. A jeśli dojeżdża, to musi być niezłym „hardcorem” lub codziennie, na wszelki wypadek, mieć udzielane ostatnie namaszczenie. Jazda po trzypasmowej ulicy Wielickiej to rosyjska ruletka. Alternatywy nie ma, bo „misie o bardzo małym rozumku” nie przewidziały nawet istnienia chodnika na niektórych odcinkach. Potem ulica Kamieńskiego. Do Bonarki jeszcze ujdzie – jest pobocze. A potem? A potem dwa zatłoczone pasy do Ronda Matecznego. Jeśli ktoś przeżył do tego momentu, to musi ryzykować życiem jeszcze tylko kilkaset metrów, bo potem może uciec na szeroki chodnik przy martwej bryle byłego hotelu Forum. Do Mostu Dębnickiego można dojechać deptakiem wzdłuż Wisły. A dalej? A dalej kolejna igraszka ze śmiercią lub kalectwem na Alejach. Dojazd do centrum z Nowej Huty wygląda podobnie. No więc gdzie są te kilometry nowych ścieżek rowerowych? Wygląda na to, że istnieją wyłącznie w wyobraźni urzędników, co trochę mnie dziwi, bo wyobraźnia jest owocem ciężkiej pracy neuronów, a istnienie tychże u niektórych osób poddawałbym w wątpliwość. Zamiast ścieżek rowerowych jest więc – cytując obecnego (jeszcze) ministra spraw wewnętrznych – ch**, dupa i kamieni kupa.



Park Dębnicki