Nie jestem fanem Geri Halliwell, ale zapożyczyłem tytuł jej pierwszej solowej płyty do nazwania treningu, który był trochę szalony. Cztery powtórzenia mocnych interwałów sprawiły, że naprawdę musiałem się solidnie napracować, podejrzanie często zadając sobie pytanie „po co ja o robię”?



Prosty plan ;)

Ostatni dzień stycznia. Przedziwny był to miesiąc, bo ani razu nie jechałem na rowerze, ale używałem trenażera przez 29 z 31 dni. Ortodoksi powiedzą, że to profanacja, ale prawdę mówiąc, nic mnie to nie obchodzi. Po raz pierwszy od chwili, gdy złapałem „cyklozę”, zamierzam solidnie przepracować zimę i na wiosnę przekonać się, czy kilka miesięcy wyrzeczeń przyniosło wymierne efekty w postaci lepszej kondycji. Póki co, są już pierwsze pozytywne skutki uboczne. W półtora miesiąca schudłem 6 kilogramów, co za jakiś czas zaprocentuje na podjazdach. Głównym „winowajcą” jest metabolizm, który gwałtownie przyspieszył w rytm treningów interwałowych.

Dzisiaj też były interwały. Krótkie, acz intensywne. 150% FTP przez 45 sekund, krótki odpoczynek i to wszystko razy 10. A skoro piszę te słowa, to znaczy, że do końca dotrwałem w całkiem niezłym stanie.

Trochę się dzisiaj zmęczyłem. No, ale bez bólu nie może się obejść. Po 40 minutach w miarę spokojnej jazdy, przyszło mi dwukrotnie powtórzyć 4 minuty jazdy ze 116% FTP, a potem musiałem zaliczyć 4 interwały 1 min. 120% FTP/1 min. 65% FTP.

Interwały z mocą 125% FTP? Dlaczego nie? Po osiemdziesięciu minutach zszedłem z roweru (trenażera) o własnych siłach, nadal pamiętając, jak się nazywam, gdzie jestem i co robię. Inna sprawa, że pod koniec treningu zacząłem sobie zadawać pytanie, po co to robię?

Po dniu przerwy wróciłem do treningów, urozmaicając sobie niedzielne popołudnie kolejnym treningiem Sweet Spot.

Dzisiejszy trening był dowodem na względność czasu. 4 minuty z mocą na poziomie 120% FTP zdawały się trwać wieczność, podczas gdy 4 minuty na poziomie 55% „trwały” ledwie krótką chwilkę. A jeśli dodam, że całą zabawę powtarzałem czterokrotnie, sprawa robi się naprawdę poważna. Pierwszy interwał pokonałem dość spokojnie, podczas drugiego zaczynałem cierpieć, trzeci od połowy pokonywałem siłą woli, zastanawiając się, po co w ogóle to robię, a czwarty zaliczyłem tylko dlatego, że miałem świadomość, że jest ostatni.

Po wczorajszej porażce, dzisiaj zmodyfikowałem nieco trening. Zamiast podziału 3 minuty 100% FTP/ 3 minuty 112% FTP / 3 minuty 125% FTP, ułatwiłem sobie zadanie i pojechałem 3 minuty 100% FTP/ 2 minuty 112% FTP / 1 minutę 125% FTP. Powtórzyłem to trzykrotnie, a na sam koniec zafundowałem sobie jeszcze jeden wysiłek, ale skróciłem strefy o połowę. No i tym razem udało się, chociaż wcale nie było tak łatwo, jak mogłoby się wydawać.

Nie miało być lekko, ale zakładałem, że w miarę spokojnie sobie poradzę. 10 minut rozgrzewki, a potem 3 minuty 100%, 3 minuty 112% i 3 minuty 125% FTP. Następnie 9 minut luzu i powtórka z rozrywki. Znów 9 minut odpoczynku i jeszcze jedno powtórzenie. No i… nie udało się. Pierwszy segment zaliczyłem, w drugim przebrnąłem przez 100% i 112% FTP, by poddać się po około minucie przy 125% FTP. W trzecim powtórzeniu było jeszcze gorzej – odpadłem po minucie przy 110% FTP. Na pociechę pozostaje fakt, że poprawiłem swoją 5-cio minutową moc.